ZSCKR im. Wł. St. Reymonta w Sokołowie Podlaskim
Tak zaczynaliśmy …
Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Wł. St. Reymonta w Sokołowie Podlaskim jest spadkobiercą instytucjonalnym Państwowego Technikum Rolniczego w Sokołowie Podlaskim, Zespołu Szkół Rolniczych w Sokołowie Podlaskim oraz Zespołu Szkół nr 2 im. Wł. St. Reymonta w Sokołowie Podlaskim. Od powstania Szkoły jej dzieje są integralną częścią historii szkolnictwa średniego i ponadgimnazjalnego powiatu sokołowskiego.
Dzieje Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego sięgają 1955 r. Wówczas utworzono Państwowe Technikum Rolnicze w Sokołowie Podlaskim. Pierwotnie szkoła edukowała młodzież w czteroletnim cyklu nauczania, a następnie cykl nauki przedłużono do lat pięciu. W 1960 r. szkołę ukończyło pierwszych 23 absolwentów. Sześć lat później rozszerzono ofertę edukacyjną poprzez utworzenie Zaocznego Technikum Rolniczego, do którego na dwa pierwsze semestry przyjęto 112 słuchaczy.
Pierwsza „konferencja” Rady Pedagogicznej Państwowego Technikum Rolniczego w Sokołowie Podlaskim odbyła się 31 sierpnia 1955 r. Zebraniu przewodniczył Kazimierz Węgrzyniak, który objął obowiązki dyrektora PTR oraz Zasadniczej Szkoły Metalowej.
Od 1 września 1955 r. funkcjonowały dwie pierwsze klasy Państwowego Technikum Rolniczego oraz dwie drugie klasy Zasadniczej Szkoły Metalowej. Wychowawstwa w oddziałach rolniczych powierzono p. Lucynie Kossak (kl. Ia) oraz p. Feliksowi Księżopolskiemu (kl. Ib). Natomiast obowiązki wychowawców klas ZSM pełnili Mieczysław Miszczuk (kl. IIa met.) i Mieczysław Janusiewicz (kl. IIb met.).
W ciągu dwóch miesięcy od inauguracji pierwszego roku szkolnego w dziejach PTR, Szkoła została oceniona w trakcie dwukrotnej wizytacji. Po raz pierwszy wizytator Józef Cuprys przybył wraz z rozpoczęciem zajęć w Szkole, następnie obserwował jej funkcjonowanie w ciągu drugiego miesiąca jej istnienia. W trakcie podsumowania wyników wizytacji na specjalnym posiedzeniu Rady Pedagogicznej wizytator ocenił organizację i pracę szkoły pozytywnie. Spośród dodatnich aspektów funkcjonowania szkoły wymienił m. in. dobre przygotowanie nauczycieli do prowadzonych zajęć, zadawalający stan porządków i higieny w szkolnych obiektach.
Pierwsi absolwenci
Rok szkolny 1955/1956 wypełniały nie tylko prace nad organizacją Szkoły i zajęcia edukacyjne, ale także przygotowania do zaplanowanej na 26-27 maja 1956 r. Letniej Spartakiady Młodzieży. Na wspomnianą imprezę przybyć miało 119 osób, dla których należało przygotować miejsca noclegowe, stosowne wyżywienie, czy wreszcie dostosować do programu zawodów obiekty sportowe. Podjęto prace nad przygotowaniem boiska sportowego, powstała m. in. rzutnia do pchnięcia kulą, zamówiono ławki dla widzów i uczestników spartakiady. Poczesne miejsce w przygotowaniach do imprezy zajęła część artystyczna oraz oprawa propagandowa. Należało obiekty sportowe udekorować flagami i hasłami. Jako, że Szkoła nie posiadała odpowiedniej ilości owych „szturmówek” i transparentów, wypożyczone zostały z miejscowej Cukrowni. Kierownikiem przygotowań do spartakiady został p. Zygmunt Białek.
Jakkolwiek pomyślny przebieg spartakiady był istotnym celem, to nie zasadniczym. Imperatywem Szkoły od zawsze była edukacja. Zbliżał się pierwszy w historii PTR koniec roku szkolnego. 24 czerwca 1956 r. miało miejsce pierwsze końcowo-roczne klasyfikacyjne posiedzenie Rady Pedagogicznej PTR w Sokołowie Podlaskim.
Jako pierwsi w klasie Ia promowani zostali: Bobrowska Teresa Maria, Dąbrowska Jadwiga Marianna, Deoniziak Halina Zofia, Dobosz Andrzej Mieczysław, Gajzler Bogusława, Jaszczuk Helena Wiktoria, Korczewska Jadwiga, Kossakowska Irena, Kożuchowski Tadeusz Czesław, Kudelska Jadwiga, Księżopolski Kazimierz Zygmunt, Maliszewski Lucjan Stanisław, Niepiekło Irena Anna, Ratyńska Jadwiga i Remiszewski Mieczysław. W klasie Ib promocję do klasy drugiej uzyskali: Belka Janina, Borkowski Zdzisław, Czarnocka Halina, Dacewicz Magdalena, Danielski Janusz, Dorosz Franciszek, Dyńka Marian, Gorczyca Irena, Kudelski Sławomir, Maliszewski Zbigniew, Pogorzelski Janusz, Popowski Tadeusz, Protaziuk Wiesław, Rudaś Wanda, Wilk Anna, Żółkowski Zbigniew, Zygadło Halina, Żegota Danuta.
Pierwsza siedziba Szkoły na ul. Sadowej. Uczniowie i nauczyciele PTR
W zdrowym ciele – zdrowy duch
Żeby zostać technikiem rolnikiem …
W 1960 r. w PTR w Sokołowie Podlaskim, podobnie jak w innych technikach rolniczych w Polsce, przedmioty nauczane w cyklu kształcenia podzielono na dwie grupy: przedmioty obowiązkowe oraz nadobowiązkowe. Grupa przedmiotów obowiązkowych dzieliła się na przedmioty zawodowe i pomocnicze oraz ogólnokształcące. Przewidywano, że uczeń technikum rolniczego w ciągu 5 lat nauki będzie mógł skorzystać z 5936 godzin zajęć lekcyjnych i praktycznych.
Milenium czy tysiąclecie? Ach ta polityka …
W 1966 r. władze polityczne i oświatowe przykładały znaczną wagę do obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego. Ze względów ideologicznych planowane uroczystości miały mieć państwowo-świecki charakter, wyraźnie odróżniający je od obchodów organizowanych przez Kościół z racji milenium chrztu Polski.
Jako, że oświata była istotnym elementem ówczesnego „frontu ideologicznego”, a szkoła otrzymała zadania nie tylko edukacji, ale także upowszechniania ideologii i propagandy uznanej w PRL za obowiązującą, włączenia się Szkoły do obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego było rzeczą naturalną. Dyrekcję Szkoły zobowiązano do szerokiego popularyzowania „ważniejszych momentów z przemówienia Sekretarza KC PZPR tow. Gomułki i Marszałka Polski tow. Spychalskiego”, a także „zobowiązań jakie podejmuje ludność całej Polski z okazji Tysiąclecia Państwa Polskiego i Święta 1-go Maja”. Powołano Komisję Obchodu Święta 1-go Maja. Jej członkom polecono przygotowanie młodzieży i Szkoły do udziału w planowanych imprezach.
Odbywały się więc stosowne apele, akademie, lekcje wychowania obywatelskiego, historii czy propedeutyki. Stosowne treści włączano także do zajęć z j. polskiego oraz innych przedmiotów. Jedną z wówczas przyjętych form działania było przyjmowanie zobowiązań, z okazji różnych, istotnych dla władz państwowych czy partyjnych wydarzeń. Związek Młodzieży Wiejskiej (ZMW) oraz Rada Młodzieżowa przy Technikum Rolniczym w Sokołowie Podlaskim „dla uczczenia Tysiąclecia Państwa Polskiego i Święta 1 Maja” podjęły takie oto zobowiązania:
„1. Uporządkować wykopy kanalizacyjne przy ulicy Wolności na odcinku od Parku Mickiewicza do mostku w terminie do 28. IV. 1966 r.
2. Przeprowadzić naprawę drogi wraz z uporządkowaniem rowów od Szosy Ząbkowskiej do mostu kolejowego w terminie do dnia 1. X. 1966 r.
3. Urządzić z zagospodarować teren wokół boiska szkolnego w terminie do dnia 20. V. 1966 r.
4. Urządzić 3 występy artystyczne w Kołach Wiejskich ZMW”.
Oczywistym jest, że nauczyciele oraz pracownicy gospodarstwa szkolnego nie mogli pozostać wobec akcji młodzieży obojętni. Personel nauczycielski zobowiązał się od 1 maja 1966 r. „uruchomić […] społeczny punkt poradnictwa zawodowego rolniczego w czwartki od godz. 1400 do 1600”. Także pracownicy gospodarstwa szkolnego podjęli się wykonania boiska do siatkówki, posadzenia 150 drzew oraz przystąpienia, wraz z nauczycielami, do „konkursu na najlepiej zagospodarowany obiekt gospodarczy”.
Abiturienci rocznik 67
W trudnych czasach wierni sobie i tradycji
Przeprowadzka na Szpitalną …
Wzrastająca ilość uczniów i słuchaczy powodowała znaczne trudności lokalowe. Klasy w 1970 r. liczyły ponad 40 uczniów. W rezultacie zapadła decyzja o budowie nowego kompleksu budynków szkolnych. W jej następstwie przy ulicy Szpitalnej (dzisiejsza Oleksiaka-Wichury) został wzniesiony budynek szkolny wraz z salą gimnastyczną oraz czterokondygnacyjny internat. Po przeniesieniu zajęć dydaktycznych do nowej siedziby poszerzono ofertę edukacyjną szkoły o Technikum Weterynaryjne, które przekształcono następnie w Pomaturalne Weterynaryjne Studium Zawodowe. Funkcjonowało ono do 1985 r.
1 maja 1973. PRL „rosła w siłę, a ludziom się żyło dostatniej”
ZSR – Zespół Szkół Rolniczych i internacjonalizm …
Od 1 września 1977 r., decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania w Siedlcach, Szkoła otrzymała nazwę Zespołu Szkół Rolniczych w Sokołowie Podlaskim. W skład ZSR weszły: Technikum zawodowe z wydziałem dla pracujących, Zasadnicza szkoła zawodowa, Policealne studium zawodowe.
Ważnym wydarzeniem w historii Szkoły była uroczystość nadania imienia Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej. Aktu nadania 7 września 1984 r. dokonał ówczesny Minister Oświaty i Wychowania Bolesław Faron. W uroczystości uczestniczyli: Minister Spraw Zagranicznych CSSR - Bohuslav Chńoupek i PRL - Stefan Olszowski. Zapewne w momencie owej celebry nikomu z obecnych na niej nie przyszło na myśl, iż imię Szkoły tak szybko ulegnie dezaktualizacji.
Ciało pedagogiczne w pełnej krasie.
Na zdjęciu od lewej p. Sławomir Steć, p. Waldemar Raźniak,
p. Antoni Roman oraz p. Zbigniew Maj
Matematyka; p. prof. Zbigniew Choma w trakcie lekcji
Prof. Sławomir Kudelski – zajęcia z gleboznawstwa
Gospodarka rynkowa niejedno ma imię …
Okres lat 1980-1989 był trudny dla ZSR w Sokołowie Podlaskim oraz dla całego polskiego szkolnictwa. Podobnie sytuacja wyglądał w pierwszej połowie kolejnej dekady. Wobec skromności środków przekazywanych na oświatę - Szkoła usiłowała pozyskać je we własnym zakresie. W l. 1993-1994 dyrekcja ZSR w Sokołowie Podlaskim dążyła do nawiązania współpracy z powstającymi wówczas w Polsce fundacjami. Zwrócono się o wsparcie do Fundacji „Agro-Fund”, Fundacji Na Rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa, Fundacji Rodziny Nissenbaumów i Fundacji „Szalom”. Niestety, za wyjątkiem Fundacji „Agro-Fund”, próby nawiązania współpracy nie powiodły się.
W reform wirze …
W 2002 r. nadzór nad ZSR przekazany został Starostwu Powiatowemu w Sokołowie. Szkoła na mocy uchwały Rady Powiatu Sokołowskiego zmieniła nazwę na Zespół Szkół Nr 2. Rada zaaprobowała prowadzenie przez zespół następujących typów szkół: Liceum Ogólnokształcącego, Liceum Profilowanego, Technikum Ekonomicznego, Technikum Agrobiznesu, Technikum Żywienia i Gospodarstwa Domowego, Technikum Rolniczego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej.
Dyrekcja ZSR, a następnie ZS nr 2.
Od lewej p. B. Zatorski, p. Cz. Jarecki-Sikorski
oraz p. S. Steć
Przejmując nadzór nad szkolnictwem ponadgimnazjalnym Zarząd Starostwa Sokołowskiego zakładał, że „przekształcenia w szkolnictwie związane z reformą nieuchronnie dążą do zmiany struktury kształcenia w szkołach średnich. Zwiększyć się powinna ilość młodzieży w liceach kosztem techników i zasadniczych szkół zawodowych”.
Dla samorządów szczególną trudność stanowiło prowadzenie szkół zawodowych. Niezbędna dla prawidłowego procesu praktycznej nauki zawodu baza materialna jest droga nie tylko do nabycia, ale także kosztowna w utrzymaniu. Ten stan rzeczy prowadził także do preferowania szkół o charakterze licealnym - ogólnokształcącym kosztem techników i szkół zawodowych, co wprawdzie było zgodne z wyżej już cytowanym programem działań starostwa w sferze edukacji, ale już niekoniecznie z interesem lokalnej społeczności.
Wzgląd powyższy powodował zapewne odejście od ogólnej zasady podporządkowania wszystkich szkół średnich samorządowi powiatowemu i częściowy powrót do koncepcji szkół resortowych. W przypadku ZS nr 2 w Sokołowie Podlaskim, Minister Rolnictwa w 2007 r. wystąpił z inicjatywą przejęcia Zespołu przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. List intencyjny został przyjęty przez Radę Powiatu Sokołowskiego i po uzyskaniu akceptacji Kuratorium rozpoczął się proces przekazywania szkoły w zarząd Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Rada Pedagogiczna 2004 r.
Europa, Europa … , coraz bliżej …
W połowie pierwszej dekady XXI w. przypadł okres dostosowywania się organizacyjnego i intelektualnego Szkoły do funkcjonowania w UE. We wrześniu 2004 r. szkoła dysponowała jedną pracownia internetową z 19 stanowiskami z dostępem do Internetu oraz pracownią z 13 stanowiskami bez możliwości korzystania z sieci. Sal lekcyjnych posiadała 24 oraz 2 pracownie i 12 klasopracowni. Zatrudniała 69 nauczycieli, w tym w pełnym wymiarze czasu pracy 58. Spośród zatrudnionych pedagogów, 61 legitymowało się pełnym wyższym wykształceniem z przygotowaniem pedagogicznym, 3 wyższym zawodowym, średnim wykształceniem 1 tzw. „inne” kwalifikacje posiadało 4 nauczycieli. Pod względem stopnia awansu zawodowego: 10 nauczycieli dyplomowanych, 33 mianowanych, 15 kontraktowych, 11 stażystów. W roku szkolnym 2004/2005 w klasach kończących edukację egzaminem maturalnym kształciła ogółem 764 uczniów, w tym 533 pochodziło z obszarów wiejskich.
Jako, że większość młodzieży pobierającej naukę w ZS nr 2 pochodziło ze wsi i małych miasteczek, od roku szkolnego 2004/2005 została objęta pomocą stypendialną w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego, którego cel zasadniczy polegał na wyrównywaniu szans edukacyjnych poprzez programy stypendialne. Stypendia dla uczniów przyznawane wówczas były na czas trwania nauki w danym roku szkolnym, maksymalna wysokość stypendium w 2004 r. wynosiła 150 zł miesięcznie. Aby otrzymać stypendium uczeń nie mógł spełniać tylko podstawowych kryteriów, tzn. pochodzić z tzw. „obszarów wiejskich” i znajdować się w trudnej sytuacji materialnej, ale także powinien „rokować na ukończenie szkoły w terminie”.
Fundusze unijne wypłynęły także na poprawę wyposażenia szkoły w sprzęt komputerowy. W 2005 r. poprzez udział w finansowanym przez Europejski Fundusz Społeczny projekcie „Pracownie internetowe dla szkół” uzyskano wsparcie w wysokości 71 575 zł, które pozwoliło na zorganizowanie nowej, w pełni wyposażonej pracowni komputerowej. W roku następnym szkoła otrzymała 14718 zł dotacji na zakup i uruchomienie internetowego centrum informacji multimedialnej.
Półwiecze … i co dalej?
Na początku r. szk. 2005/2006 przypadał jubileusz 50 – lecia Szkoły. Szkoła z dumą informowała na swojej stronie internetowej: „10 września 2005 roku nastąpiło nadanie naszej szkole imienia Władysława Stanisława Reymonta połączone z obchodami 50 – lecia jej istnienia. Uroczystość rozpoczęła się mszą świętą w Kościele Miłosierdzia Bożego przy ulicy Oleksiaka – Wichury. Przybyło wielu absolwentów oraz gości reprezentujących władze miasta, kuratorium, szkoły reymontowskie i nasz absolwent, były nauczyciel […] – pan Marek Sawicki. Licznie stawili się uczący nauczyciele oraz ci, którzy służyli młodzieży swoją wiedzą przed laty. Szkoła otrzymała nowy sztandar, przy wejściu do budynku szkoły odsłonięto tablicę pamiątkową”.
Omnia principia parva sunt – po raz drugi …
W r. 2009 nastąpiło przekazanie Szkoły nowemu Organowi Prowadzącemu – Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Jakkolwiek nadzieja wraz z aktem przekazania wstąpiła w serca i umysły szkolnej społeczności, to jednak wystąpiły także znaczące problemy. Szkoła w wyniku realizacji ówczesnej polityki oświatowej starostwa sokołowskiego utraciła internat wraz z czteropiętrowym budynkiem, salą konferencyjną, znakomicie wyposażoną stołówką, kuchnią i kotłownią zasilająca w ciepło oraz wodę cały kompleks szkolny Nadto z przyczyn prawnych ze Szkoły wydzielono Liceum Ogólnokształcące nr 3, Liceum Profilowane nr 2 oraz Technikum Informatyczne oraz Technikum Ekonomiczne, które zostały włączone w skład ZS nr 1 im. K. K. Baczyńskiego w Sokołowie Podlaskim.
Pierwsze lata funkcjonowania Szkoły w strukturach organizacyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi stały pod znakiem adaptowania się Szkoły do nowego środowiska i przyjmowania standardów organizacyjnych określonych przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Pośród tych prac i koniecznych adaptacji we wrześniu 2010 r. miał miejsce kolejny jubileusz, tym razem 55-lecia. Na szkolnej stronie internetowej jej redaktorzy tak relacjonowali te ważne wydarzenia: „Było uroczyście i - „na ludowo”. Nie zabrakło też urodzinowego tortu. A całość rozpoczęła Msza święta w pobliskim kościele pw. Miłosierdzia Bożego w Sokołowie Podlaskim. […]. Jako pierwszy z gości przemawiał Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, pan Marek Sawicki […]. Pan minister wpisuje się także w poczet nauczycieli i absolwentów tej placówki, z czego, jak podkreślał w swoim przemówieniu, jest dumny i z sentymentem wspomina spędzone tu lata”. Wówczas także Szkoła na mocy Zarządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi dra Marka Sawickiego otrzymała nazwę: Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Wł. St. Reymonta w Sokołowie Podlaskim.
Blisko, coraz bliżej, … i 60-lecie …
W kolejnych latach, dzięki życzliwemu mecenatowi Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Szkoła weszła na drogę szybkiej modernizacji bazy dydaktycznej. W r. szk. 2012/13 wszystkie pracownie zostały wyposażone w multimedialne środki dydaktyczne, w tym komputery, tablice interaktywne, projektory, telewizory i głośniki, zostały także oddane do użytku nowoczesne pracownie gastronomiczne. Rok później znacznym nakładem kosztów wykonano termomodernizację i generalny remont budynku Szkoły. Kontynuowano doposażenie pracowni szkolnych w pomoce dydaktyczne. W r. szk. 2014/15 Szkoła otrzymała nowoczesny autobus, ciągnik rolniczy, została oddana do użytku młodzieży siłownia zewnętrzna, rozpoczęła się budowa kompleksu boisk sportowych, wielkim wyzwaniem pozostaje organizacja dużego, liczącego ok. 120 ha gospodarstwa, które ma istotnie powiększyć bazę dydaktyczną Szkoły, być czynnikiem wzmacniającym spójność kształcenia teoretycznego i praktycznego w jedną, przemyślaną całość, tak aby absolwent szkoły i wiedział, i umiał. Dziś Szkoła spełnia swoją misję oświatową nie tylko pośród młodzieży, ale również zaspakaja, coraz skuteczniej, aspiracje edukacyjne osób dorosłych umożliwiając zdobycie nowych kwalifikacji zawodowych.
Galeria wspomnień p. Andrzeja Kublika …
Lata 80-te, krzyże w klasach
Jak wyremnotnować podarowany Szkole autobus?
Ach ta gospodarka centralnie planowana!
Z życia zaopatrzeniowca w latach 80-tych
Był taki czas, że buty …, buty były na kartki …
Jubileusz 65-lecia Szkoły
2 października 2020 roku to kolejna z dat, która na trwałe wpisze się w historię Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Sokołowie Podlaskim. Tego dnia świętowaliśmy niezwykłe wydarzenie - Jubileusz 65-lecia szkoły. Ze względu na sytuację epidemiologiczną uroczystość obchodziliśmy w mniejszym gronie. Niemniej jednak, nie zabrakło wśród nas znamienitych gości. Swoją obecnością zaszczycili nas:
• Ekscelencja Ksiądz Piotr Sawczuk - Biskup Diecezji Drohiczyńskiej
• Pan Robert Jakubik - Dyrektor Departamentu Oświaty i Polityki Społecznej w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
• Pan Adam Skup - Dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty w Siedlcach
• Pan Bogusław Karakula - Burmistrz Miasta Sokołów Podlaski
• Ksiądz Krzysztof Kisielewicz - Proboszcz Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Sokołowie Podlaskim
• Ksiądz Tomasz Szmurło - Sekretarz Diecezji Drohiczyńskiej
• Pan Sławomir Lipka - zastępca Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Sokołowie Podlaskim
• Pan Krzysztof Śledziński - Dyrektor Zakładów Mięsnych „Sokołów” S. A.
• Pan Radosław Klekot - Dyrektor Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Leśnej Podlaskiej
• Pan Roman Malicki - Dyrektor Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Starym Lubiejewie
• Pan Piotr Adamczuk – Dyrektor Bursy Międzyszkolnej przy Zespole Szkół nr 1 w Sokołowie Podlaskim
• Pani Teresa Oliwińska – Dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego w Sokołowie Podlaskim
• Ksiądz Dariusz Matuszyński – Dyrektor Zespołu Szkół Salezjańskich w Sokołowie Podlaskim.
Jubileusz 65 – lecia był również okazją by podsumować i docenić tych wszystkich, którzy na przestrzeni wielu lat kreowali wizerunek szkoły, włożyli wielki wkład w nauczanie i wychowywanie młodzieży. Nauczycieli, pracowników administracji i obsługi uhonorowano Złotym i Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz honorową odznaką „Zasłużony dla Rolnictwa”.
Złotym medalem - odznaczeniem państwowym w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zostały uhonorowane następujące osoby:
• Pani Urszula Jarosz
• Pani Wanda Steć
• Pan Witold Sapieja
Srebrnym medalem zostali odznaczeni:
• Pani Beata Czapska – Gram
• Pani Anna Dmowska
• Pan Karol Niemirka
• Pan Maciej Makowski
Medal Komisji Edukacji Narodowej jest zaszczytną odznaką za zasługi dla oświaty i wychowania.
Medalem tym zostali odznaczeni:
• Pani Katarzyna Rytel
• Pan Kazimierz Tarkowski
Odznaka „Zasłużony dla Rolnictwa” jest nadawana za osiągnięcia w dziedzinie rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych
Odznaki te przyznano:
• Pani Elżbiecie Piotrowskiej
• Pani Dorocie Ratyńskiej
• Pani Małgorzacie Stańskiej
• Pani Marii Kalinowskiej
• Pani Dorocie Zielińskiej
• Pani Danucie Wronie
• Panu Tomaszowi Grzegorczykowi
• Panu Jarosławowi Góralczykowi
• Panu Wiesławowi Błońskiemu
Oglądając się za siebie i analizując minione 65 lat można dowieść, że wizerunek „Rolnika” kształtowały rzesze ludzi, zarówno tych znanych, jak i tych prawie anonimowych, dzisiaj wspominanych tylko przez najbliższych i najbardziej zaprzyjaźnionych. W ciągu 65 lat czas zmieniał to miejsce, nadając mu kształt zgodny z duchem czasu. Jednego tylko czas nie zmienił – magii tego miejsca, którego próg przekraczając, na powrót ma się kilkanaście lat.